Şimdi her şey birliktedir.
Ağır usülleri başkalaşmış varlıkların
bilmeden artmışlığını birlikte gömdüklerinin,
itiyorlar ilk çağrısını. Bunun için biçimlenişi,
bir diğerinin ağırlığını, güçsüzlük nedir
bilmeden mayalanmakta olanı,
gündelik işin usunu ölçen biri gibi içinde
dolaştırıyor kışlık zamanı kendini bulup yükseldiğinde.
Yiyerek sınırları içerden
ve Kavranamazlığı verip ona,
ansızın yabanlığın oluşunu,
öncesinin düşünülmezliğini,
daha yakın varlığı arayan canlılık
sığınaklarıyla dolu biçimlendirdiği
görünümü. Önce küçücük doğuşu. --
Onun güç dolu gövdeler içindeki anlamamışlığı,
zorla kıvrılıyor isteğin üzerine
Saklıyor kendini bütünden, katıksız süreyi eziyor,
varolabiliyor biraz da sözbirliğinin uğramadığı yerde, ve
biri, ve diğeri, ve bütünü kendinden soruyor kendini.
Onun olan gidiyor onunla
Bize yardım eden ilk kez titriyor,
bir adım yanaşıverse
tümünü bastırıyor ses, ayırarak şeyleri.
Ne dese korkunçluğu geri geliyor
Teminat değil çünkü ağırlığa dayanmak.
Oysa, yakınlığı açıklarken
doğurgan kılmak boşluğun aralığını
her türlü hevesin içinde, taa kendisinde
ağzın marifetiyle bir dayanmayı ısırır diye
verir içi boş fazlalığa ilenmeden değişken bir düzeni.
,
,
İlk okunduğu yer: 10. Uluslararası Eskişehir Şiir Buluşması
İlk yayımlandığı yer: Dünyaların Çoğulluğu